آنچه عشق دوست با من می‌کند از خاقانی شروانی غزل 168
1. آنچه عشق دوست با من می‌کند
والله ار دشمن به دشمن می‌کند
...
مرد که با عشق دست در کمر از خاقانی شروانی غزل 169
1. مرد که با عشق دست در کمر آید
گر همه رستم بود ز پای درآید
...
عشق تو اندر دلم شاخ کنون از خاقانی شروانی غزل 170
1. عشق تو اندر دلم شاخ کنون می‌زند
وز دل من صبر را بیخ کنون می‌کند
...
نی دست من به شاخ وصال از خاقانی شروانی غزل 171
1. نی دست من به شاخ وصال تو بر رسید
نی و هم من به وصف جمال تو در رسید
...
این عشق آتشینم دود از از خاقانی شروانی غزل 172
1. این عشق آتشینم دود از جهان برآرد
وین زلف عنبرینت آتش ز جان برآرد
...
دلم ز هوای تو بر نمی‌گردد از خاقانی شروانی غزل 173
1. دلم ز هوای تو بر نمی‌گردد
هوای تو ز دلم زاستر نمی‌گردد
...
صبح چون جیب آسمان بگشاد از خاقانی شروانی غزل 174
1. صبح چون جیب آسمان بگشاد
هاتف صبح‌دم زبان بگشاد
...
آن دم که صبح بینش من بال از خاقانی شروانی غزل 175
1. آن دم که صبح بینش من بال برگشاد
آن مرغ صبح‌گاه دلم تیز پر گشاد
...
زان بخششی که بر در عالم از خاقانی شروانی غزل 176
1. زان بخششی که بر در عالم شد
انده نصیب گوهر آدم شد
...
آباد بر آن شب که شب وصلت از خاقانی شروانی غزل 177
1. آباد بر آن شب که شب وصلت ما بود
زیرا که نه شب بود که تاریخ بقا بود
...
عافیت کس نشان دهد؟ ندهد از خاقانی شروانی غزل 178
1. عافیت کس نشان دهد؟ ندهد
وز بلا کس امان دهد؟ ندهد
...
دل از گیتی وفاجویی ندارد از خاقانی شروانی غزل 179
1. دل از گیتی وفاجویی ندارد
که گیتی از وفا بویی ندارد
...