روی تو چون نوبهار جلوه‌گری از خاقانی شروانی غزل 156
1. روی تو چون نوبهار جلوه‌گری می‌کند
زلف تو چون روزگار پرده‌دری می‌کند
...
زین وجودت به جان خلاص از خاقانی شروانی غزل 157
1. زین وجودت به جان خلاص دهند
بازت از نو وجود خاص دهند
...
روزم به نیابت شب آمد از خاقانی شروانی غزل 158
1. روزم به نیابت شب آمد
جام به زیارت لب آمد
...
ماه را با نور رویش بیش از خاقانی شروانی غزل 159
1. ماه را با نور رویش بیش مقداری نماند
مشک را با بوی زلفش بس خریداری نماند
...
ز خوبان جز جفاکاری نیاید از خاقانی شروانی غزل 160
1. ز خوبان جز جفاکاری نیاید
ز بدعهدان وفاداری نیاید
...
خار غم تو گل طرب دارد از خاقانی شروانی غزل 161
1. خار غم تو گل طرب دارد
دل در پی تو سر طلب دارد
...
زهر با یاد تو شکر گردد از خاقانی شروانی غزل 162
1. زهر با یاد تو شکر گردد
شام با روی تو سحر گردد
...
عشقت چو درآمد ز دلم صبر از خاقانی شروانی غزل 163
1. عشقت چو درآمد ز دلم صبر بدر شد
احوال دلم باز دگر باره دگر شد
...
آن را که غم‌گسار تو باشی از خاقانی شروانی غزل 164
1. آن را که غم‌گسار تو باشی چه غم خورد
و آن را که جان توئی چه دریغ عدم خورد
...
آنچه تو کردی بتا نه شرط از خاقانی شروانی غزل 165
1. آنچه تو کردی بتا نه شرط وفا بود
غایت بیداد بود و عین جفا بود
...
رخ به زلف سیاه می‌پوشد از خاقانی شروانی غزل 166
1. رخ به زلف سیاه می‌پوشد
طره زیر کلاه می‌پوشد
...
آواز حسنت ای جان هفت از خاقانی شروانی غزل 167
1. آواز حسنت ای جان هفت آسمان بگیرد
سلطان عشقت ای مه هر دو جهان بگیرد
...