فلک جنابا در تو کجا رسد سخنم از کمال‌الدین قطعه 48
1. فلک جنابا در تو کجا رسد سخنم
که کنه مدح تو از قدرت بیان بیشست؟
به ماه روزه ترا تهنیت از آن کردم از کمال‌الدین قطعه 49
1. به ماه روزه ترا تهنیت از آن کردم
که آن موافق آن طبع و سیرت پاکست
خواجه وقت ستدن سخت پیست از کمال‌الدین قطعه 50
1. خواجه وقت ستدن سخت پیست
بگه دادن اگر سست رگست
عمل دادی و پس معزول کردی از کمال‌الدین قطعه 51
1. عمل دادی و پس معزول کردی
مرا بر فور و این نوعی زهزلست
سپهر قدرا! شوق رهی بخدمت تو از کمال‌الدین قطعه 52
1. سپهر قدرا! شوق رهی بخدمت تو
چو لطف شامل تو از قیاس بیرو نست
نظم و نثر سخن برابر نیست از کمال‌الدین قطعه 53
1. نظم و نثر سخن برابر نیست
گر چه هر یک چو دّر مکنونست
درین سفینه نگه کن به چشم معنی بین از کمال‌الدین قطعه 54
1. درین سفینه نگه کن به چشم معنی بین
که رشک لعبت مانیّ و صورت چینست
بهار ار چه بهشتی راسیتنست از کمال‌الدین قطعه 55
1. بهار ار چه بهشتی راسیتنست
دل رنجور او با ما به کینست
ایا صدری که آمد چرخ نیلی از کمال‌الدین قطعه 56
1. ایا صدری که آمد چرخ نیلی
یکی از بندگان چاپلوست
بزگوارا هر چند طبع من در نظر از کمال‌الدین قطعه 57
1. بزگوارا هر چند طبع من در نظر
به رتبتیست که افلاک زیر پایة اوست
ای خداوندان انبار علف از کمال‌الدین قطعه 58
1. ای خداوندان انبار علف
هیچ می دانید کم خر گرسنه ست؟
همه در پای مرگ پست شدند از کمال‌الدین قطعه 59
1. همه در پای مرگ پست شدند
هر کجا در زمانه پر هنریست