بنامیزد چنان فرّخ لقایی از کمال‌الدین قطعه 346
1. بنامیزد چنان فرّخ لقایی
که گویی سایۀ پرّ همایی
مخدوم کمال ملّت و دین از کمال‌الدین قطعه 347
1. مخدوم کمال ملّت و دین
ای رای تو سوی نیک رایی
ز ابر چون برف سیم باریدی از کمال‌الدین قطعه 348
1. ز ابر چون برف سیم باریدی
گر بدی چون دل تو دریایی
ای آنکه از افاضل انوار معنوی از کمال‌الدین قطعه 349
1. ای آنکه از افاضل انوار معنوی
خورشید را ز خاطر خود وام داده‌ای
ای آفتاب ملک که از پرتو کرم از کمال‌الدین قطعه 350
1. ای آفتاب ملک که از پرتو کرم
چون صبح کام فضل پر از خنده کرده‌ای
ای خواجه سال و ماه تو تلوین همی‌کند از کمال‌الدین قطعه 351
1. ای خواجه سال و ماه تو تلوین همی‌کند
بی‌آنکه علم صنعت اکسیر خوانده‌ای