امیر مقبل عالم از کمالالدین اسماعیل قطعه 37
1. امیر مقبل عالم که تا جهان بودست
بجز در آینده مانندۀ تو ننمودست
1. امیر مقبل عالم که تا جهان بودست
بجز در آینده مانندۀ تو ننمودست
1. صدر آزادگان کریم الدّین
که همه رسم تو کرم بودست
1. پناه و پشت مکارم خدایگان صدور
که نور رای تو با صبح هم شکم بودست
1. خسرو تاج بخش شاه جهان
که زتیغش زمانه بر حذرست
1. به نرد باختن اندر بلا و درد سرست
ازو حذر کن و بگریز گر ترا بصرست
1. در شعر من بعیب نگیرند اهل فضل
گر جای جای قافیه بعضی مکرّرست
1. ای کریمی که گاه فیض نوال
رشح کلکت معلّم ابرست
1. آیا صدری که مغز اهل معنی
ز جام جود تو در بحر شکرست
1. نور دین ای که در افاق جهان
خاطر تو به هنر مشهورست
1. نور دین ای که در فنون هنر
فضل تو همچو نور مشهور ست
1. هر جا سبکی حرام خواریست
باشه چو پیاله باده نوشست