ای که با الفاظ گوهر بار تو از کمال‌الدین قطعه 25
1. ای که با الفاظ گوهر بار تو
سعی ضایع در جهان کان کندنست
هر که در احمقی تمام بود از کمال‌الدین قطعه 26
1. هر که در احمقی تمام بود
خلق گویند مغز خر خوردست
ای بزرگی که از میا من و تو از کمال‌الدین قطعه 27
1. ای بزرگی که از میا من و تو
همه حاجات اهل فضل رواست
جانم که در شکنجۀ هجران معذّبست از کمال‌الدین قطعه 28
1. جانم که در شکنجۀ هجران معذّبست
وجه خلاص او ز لقای مهذّبست
بخدایی که قمّۀ گردون از کمال‌الدین قطعه 29
1. بخدایی که قمّۀ گردون
زیر بار جلال او پستست
در دام رهی فتاد امروز از کمال‌الدین قطعه 30
1. در دام رهی فتاد امروز
صیدی که ز دامها بجستست
منعم بهاء دین که به ذات تو قائمست از کمال‌الدین قطعه 31
1. منعم بهاء دین که به ذات تو قائمست
هر چ آن ز جنس دانش و فضل و براعتست
بخدایی که وصف بیچونیش از کمال‌الدین قطعه 32
1. بخدایی که وصف بیچونیش
بر اشارات انبیا رفتست
صدر آزادگان و خواجۀ دهر از کمال‌الدین قطعه 33
1. صدر آزادگان و خواجۀ دهر
که از وجان مردمی شادست
خدا یگان شریعت پناه اهل هنر از کمال‌الدین قطعه 34
1. خدا یگان شریعت پناه اهل هنر
که امر جزم ترا روزگار منقادست
زهی بلند جنایی که سایۀ جاهت از کمال‌الدین قطعه 35
1. زهی بلند جنایی که سایۀ جاهت
همیشه بر سر خورشید آسمان گردست
چون چناری میان تهیست فلان از کمال‌الدین قطعه 36
1. چون چناری میان تهیست فلان
که همه آبها زین خوردست