قطعات کمال‌الدین اسماعیل

1 ای ترا عرض خوار و مال عزیز ...ستی ها

2 مال بسیار تو زدونی تست در مگیر از غرور مستی ها

3 وز بلندیّ همّتست مرا بی نواییّ و تنگ دستی ها

4 مال آبست و آب را پیوست میل باشد بسوی پستی ها

1 ای عزم تیز تار تو چون عمر درشتاب چون کار روزگار عطای تو بیحساب

2 هم نوک خامة تو شده مبدع الصّور هم دست منّت تو شده مالک الرّقاب

3 باد شمال کرده به لطف تو انتما اوج سپهر کرده به قدر تو انتساب

4 از قهر و لطف تست که مشغول میشوند لاله بکار آتش و نرگس بکارآب

1 مخدوم بزرگ، صدر منعم ای پایۀ تو ورای القاب

2 مظلومم و هیچ یاورم نیست کار من دلشکسته دریاب

3 من کد یه کنم به شعر و بخشش از من ببرد بزرگ اصحاب

4 این نیست کفایتی ولیکن ننگ سلفست و عار اعقاب

1 نور دین ای ذات تو کان هنر کان چه باشد؟ خود سراسر گوهرست

2 زنده همچون شمع از نور دلست هر کرا تا بی ز مهرت در سرت

3 از برای نوعروس خاطرت حقّه های آسمان پر زیورست

4 عنبر اندر بحر باشد، پس چرا؟ بحر شعرت در میان عنبرست

1 ای سروری که مخزن اسرارغیب رابهتر بهتر کلیدخاطر مشکل گشای تست

2 آنجاست نزهت دل و دانش که روی تست وانجاست قبلة مه واختر که رای تست

3 عزم تو جز منازل اقبال نسپرد تا نور رأی روشن تو رهنمای تست

4 خورشید کیمیاگر و دریای جوهری هر یک چو بنگری بحقیقت گدای تست

1 عالم لطف و کرم سرور ارباب هنر ای که انعام تو چون فضل تو بی پایانست

2 جان درازیّ امل از قلم کوته تست که ریاض کرم از گریۀ او خندانست

3 فیض انعام جز از کلک تو می نگشاید آن قلم نیست مگر نایژۀ احسانت

4 خود پدیدست ز لطف تو که جان هنرست که هنر پروری تو ز میان جانست

1 ندانم چه افتاد مال ترا که چون خاطرت در پراکندگیست

2 به دیناری از وی صلت می کنی پدیدست کت آخر زندگسیت

1 سپهر شعبده باز از درون پردۀ غیب لطیفه یی دگر آورد کاهلا صلوات

2 رسید دختر دیگر مرا و یکباره ببرد رونق عیش و برفت آب حیات

3 اگر نتایج صلبم بود برین قانون نه هیچ رنگ شفایابم و نه بوی نجات

4 اگر نباشد جز رابعه دوم دختر چنان بهست که سوی عدم برد برکات

1 اگرچه وعدۀ تو خاطرم را فراغی داده است از فات مافات

2 دل اندیشناکم نیست ایمن ازین معنی که نی التّأخیر آفات

1 مرد رک باش و بختی خو کن تا که همبر چو کمان ساز ندت

2 ...فراخی مکن و سر تیزی ورنه چون تیر بیندازندت