ای نشاط دل خرد نامت از کمال‌الدین قطعه 72
1. ای نشاط دل خرد نامت
خنک آن کس که می برد نامت
زهی به ذروة کیوان رسیده ایوانت از کمال‌الدین قطعه 73
1. زهی به ذروة کیوان رسیده ایوانت
شکوه هفت سپهر از چهار ارکانت
ای لطف تو در تن هنرجان از کمال‌الدین قطعه 74
1. ای لطف تو در تن هنرجان
وی لفظ تو بر سر فلک تاج
صدرا روا مدار ز انعام خود مرا از کمال‌الدین قطعه 75
1. صدرا روا مدار ز انعام خود مرا
مرحوم مانده دایم و آنرا بهانه هیچ
هر گه شعری برم بر ممدوح از کمال‌الدین قطعه 76
1. هر گه شعری برم بر ممدوح
کند آنرا به نقد خود مجروح
ای ز ظلم تو همچو لاله ستان از کمال‌الدین قطعه 77
1. ای ز ظلم تو همچو لاله ستان
گشته از خون تو جهانی سرخ
ای ز احکام همچو رویین دز از کمال‌الدین قطعه 78
1. ای ز احکام همچو رویین دز
دست و هم از گشادنت عاجز
عالم لطف علاء الدّین معلومت هست از کمال‌الدین قطعه 79
1. عالم لطف علاء الدّین معلومت هست
که مرا بر تو زبان جز به ثنا می نرد
عشّاق که قدر دل شناسند از کمال‌الدین قطعه 80
1. عشّاق که قدر دل شناسند
دل از غم یار بر نگیرند
هر آن سعادت کاندر ضمیر افلاکست از کمال‌الدین قطعه 81
1. هر آن سعادت کاندر ضمیر افلاکست
نثار حضرت عالیّ مجد دینی باد
زان پس که هزار غصّه خورم از کمال‌الدین قطعه 82
1. زان پس که هزار غصّه خورم
در بندگیت سه سال آزاد
هر که این هر دو قطعه بر خواند از کمال‌الدین قطعه 83
1. هر که این هر دو قطعه بر خواند
که ازین پیش کردم آنرا یاد