دوش خر بنده کرد از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 84
1. دوش خر بنده کرد پیشم یاد
کاسبک خواجه زندگی بتو داد
خواجه از بخل در از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 85
1. خواجه از بخل در مسلمانی
اعتقادی برای خود بنهاد
جهان پناها،سال از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 86
1. جهان پناها،سال نوت همایون باد
کمال عدل تو معمار ربع مسکون باد
بزرگوارا ایّام از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 87
1. بزرگوارا ایّام نیک خواه تو باد
میان مند اقبال جایگاه تو باد
ای بزرگی که در از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 88
1. ای بزرگی که در جهان کرم
کس چو تو داد اصطناع نداد
سرفرازا خدای از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 89
1. سرفرازا خدای عزّ وجل
بتو اقبال بی تناهی داد
تا از این نام ازل از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 90
1. تا از این نام ازل برره دل دام نهد
ای بسا جان که سر اندر سر این نام نهاد
ای که از عدل تو از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 91
1. ای که از عدل تو هر مظلومی
داد بیدادگر آسان بستد
کریم طبع سخی دل از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 92
1. کریم طبع سخی دل کسی بود کانعام
به دست خویش کند گاه و گاه بفرستد
همچو ابرست دست از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 93
1. همچو ابرست دست خواجه فلان
خود کرا دستی آنچنان افتد؟
ستم نوردا نزدیک از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 94
1. ستم نوردا نزدیک شد در ایّامت
که بیخ فتنه بیکبار منقلع گردد
دل که با یادش آشنا از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 95
1. دل که با یادش آشنا گردد
گر بیهوده ها چرا گردد؟