صدر مطلق کمال دین که چو تو از کمال‌الدین قطعه 215
1. صدر مطلق کمال دین که چو تو
در جهان نیست داهی و گربز
ای ترا جمع گشته در ره آز از کمال‌الدین قطعه 216
1. ای ترا جمع گشته در ره آز
همّت کوته و امید دراز
ای ضمیر تو غیب را جاسوس از کمال‌الدین قطعه 217
1. ای ضمیر تو غیب را جاسوس
وی تو مسعود و دشمنت منحوس
شب سیاه به تاریکی ار نشینم به از کمال‌الدین قطعه 218
1. شب سیاه به تاریکی ار نشینم به
که از چراغ لئیمان به من رسد تابش
بزرگوارا، خّط و عبارتت ماند از کمال‌الدین قطعه 219
1. بزرگوارا، خّط و عبارتت ماند
به شاهدی که به رخ بر کشد نقابی خوش
مرا گفتند مولانا چنین گفت از کمال‌الدین قطعه 220
1. مرا گفتند مولانا چنین گفت
که جزو شعر خادم دید در پیش
ای بزرگی که ریش قهر ترا از کمال‌الدین قطعه 221
1. ای بزرگی که ریش قهر ترا
نتوان داشت التیام طمع
زهی ز لفظ تو بازار فضل را رونق از کمال‌الدین قطعه 222
1. زهی ز لفظ تو بازار فضل را رونق
ز درّ نظم تو کار هنر گرفته نسق
در جستن رضای تو عمری بقدر وسع از کمال‌الدین قطعه 223
1. در جستن رضای تو عمری بقدر وسع
بردم بکار هر چه توانستم از حیل
هیچ حاصل ز فضل و دانش نیست از کمال‌الدین قطعه 224
1. هیچ حاصل ز فضل و دانش نیست
اندرین روزگار بی حاصل
کمال الدّین که چرخ پیر نارد از کمال‌الدین قطعه 225
1. کمال الدّین که چرخ پیر نارد
جوانی چون تو در انواع کامل
ای جبین تو مطلع اقبال از کمال‌الدین قطعه 226
1. ای جبین تو مطلع اقبال
وی جناب تو مقصد آمال