قطعات کمال‌الدین اسماعیل

1 ای آنکه از مدارج مدح تو قاصرست هر رتبتی که ناطقه تصویر می کند

2 کلکت نقاب در رخ خورشید می کشد خط تو پای عقل بزنجیر می کند

3 هر کس که دید دولت بیدار را بخواب آنرا خرد لقای تو تعبیر می کند

4 در هر غرض که هست همه کارهای تو چرخ کمان صفت همه چون تیر می کند

1 ای ضمیر تو غیب را جاسوس وی تو مسعود و دشمنت منحوس

2 مدّتی رفت تا مرا کرمت نه ز مطعوم داد و نه ملبوس

3 کرده یی حبس رسم من بی جرم وین هم از بخت و طالع معکوس

4 چیست موجب که از میان رسوم رسم من گشت ناگهان مطموس

1 دی در اسباب سیّدالوزرا که قیاسش نداند الّا عقل

2 با خود اندر شدم به اندیشه تا برآورد سر بسودا عقل

3 چون همه یک بیک چنان دیدم که پسندیده داشت آنرا عقل

4 خواستم تا ستایشی کنمش در سخن رفت فکرتم با عقل

1 زهی سپهر پناهی که فضل و دانش را نماند جز در تو در جهان پناه دگر

2 ز خاک کفش تو آنکس که تاج سر سازد زمان زمان ز شرف بر نهد کلاه دگر

3 ز زنگبار عدم تا کنون برون نامد بنیک بختی چون مسندت سیاه دگر

4 تواضعی کن و در کار من نظر فرمای که از تو منصف تر نیست پادشاه دگر

1 تا توانی به صید دلها کوش زانکه دلها ترا کنند دلیر

2 مرد دلدار نیست جز دلجوی زانکه دلجوئیست عادت شیر

3 هر که با او بود دل مردم در همه کار پر دل آید و چیر

4 روی دلها بتست اقبالست چون بگشت از تو آن بود ادبیر

1 بزرگوارا، خّط و عبارتت ماند به شاهدی که به رخ بر کشد نقابی خوش

2 کسی که چاشنیی یافت از عبارت تو به ذوق او نبود در جهان شرابی خوش

3 دو دست گوهر بار و شکوه طلعت تو چو نو بهاران باران و آفتابی خوش

4 چو خلق فایح تو بر ضمیر من گذرد ز طبع من مترشّح بود گلابی خوش

1 بزرگوارا آنی که پیش رأی تو خور بزیر چادر سیماب گون نهفته شود

2 بگاه فکر بیان تو گر بر آشوبد سرای پردة سرّ ازل کشفته شود

3 اگر گشاده شود دانگ سنگ سطوت تو دریچه یی ز عدم در وجود سفته شود

4 زنوک کلک تو هر دم ز عالم معنی هزار گوهر ناسفته بیش سفته شود

1 ای صاحبی که از نفحات شمایلت پر خنده اندرون چو گل نو شکفته ام

2 در پوست همچو غنچه نمی گنجم از نشاط تا مهر تو درین دل خونین نهفته ام

3 هر شام تا به صبح به الماس طبع تیز این کرده ام که گوهر مدح تو سفته ام

4 خلقت بدست باد صبا از جهان لطف هر دم هزارنافه فرستاد سفته ام

1 گفته بودی مرا که چیزی گوی که نبایدت کرد استغفار

2 هر چه گفتم من از مدیح و غزل بعضی از وی دروغ بد ناچار

3 همچو تو اختیار از آن کردم تا همه راست باشدم گفتار

4 نه به دنیام برد باید شرم نه به عقبی در آیدم بشمار

1 ای بزرگی که کامرانی تو از خدا بر دوام میخواهم

2 تا همه خواجه تاش من باشد اخترانت غلام می خواهم

3 بختیان سپهر را هر هفت در کف تو زمام می خواهم

4 از برای حصول اغراضت همّت از خاص و عام می خواهم