بنده ات بود گرسنه پیرار از کمال‌الدین قطعه 227
1. بنده ات بود گرسنه پیرار
پار زن کرد و بچّه زاد امسال
ای شده ذات تو مستجمع انواع کمال از کمال‌الدین قطعه 228
1. ای شده ذات تو مستجمع انواع کمال
نو عروسان سخن راز ثنای تو جمال
محقّق است که چیزی که آن رسد بکمال از کمال‌الدین قطعه 229
1. محقّق است که چیزی که آن رسد بکمال
بود هر آینه آن چیز را نهیب زوال
دو نشان ماند از مروّت و بس از کمال‌الدین قطعه 230
1. دو نشان ماند از مروّت و بس
اندرین روزگار یکسر بخل
دی در اسباب سیّدالوزرا از کمال‌الدین قطعه 231
1. دی در اسباب سیّدالوزرا
که قیاسش نداند الّا عقل
زندگانیّ مجلس عالی از کمال‌الدین قطعه 232
1. زندگانیّ مجلس عالی
باد چون مدّت زمانه طویل
قطعه ای نزد تو فرستادم از کمال‌الدین قطعه 233
1. قطعه ای نزد تو فرستادم
التماسی در آن حقیر و قلیل
بنا میزد دلی چون شیر دارم از کمال‌الدین قطعه 234
1. بنا میزد دلی چون شیر دارم
زبانی بر سخن‌ها چیر دارم
شعر کی نزد تو فرستادم از کمال‌الدین قطعه 235
1. شعر کی نزد تو فرستادم
لطفکی نیز کرده با آن ضم
بدرگاه خواجه شدم دی سوار از کمال‌الدین قطعه 236
1. بدرگاه خواجه شدم دی سوار
بدان تا ز دیدار او برخوردم
شبی به خوان تو حاضر شدم به ماه سیام از کمال‌الدین قطعه 237
1. شبی به خوان تو حاضر شدم به ماه سیام
نخفت چشم من آن شب ز اشتیاق طعام
ای صاحبی که از نفحات شمایلت از کمال‌الدین قطعه 238
1. ای صاحبی که از نفحات شمایلت
پر خنده اندرون چو گل نو شکفته ام