ای دل ره او می از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 745
1. ای دل ره او می روی اوّل خون شو
وآنگاه بیا تات بگویم چون شو
...
از بند سخن لبم از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 746
1. از بند سخن لبم چو بگشاد گره
از خشم در ابروانش افتاد گره
...
چون دید که رکد از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 747
1. چون دید که رکد غمزۀ خیره سته
بر قصد دلم کمان ابرو برزه
...
ای دوست اگر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 748
1. ای دوست اگر نیی ز حالم آگاه
کز دست تو دارم همه احوال تباه
...
ای راه وصال از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 749
1. ای راه وصال تو درازی کوتاه
جز بندگی تو هر چه کردیم، گناه
...
یاران منا، از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 750
1. یاران منا، چه بودتان از ناگاه
کاندر پی یکدیگر برفتید بگاه؟
...
ای قامت تو چو از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 751
1. ای قامت تو چو روز در دی کوتاه
زنهار مدار دست از می کوتاه
...
بر رهگذرت بس از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 752
1. بر رهگذرت بس که کنم تر سر راه
بگرفت سرشک چشم من هر سر راه
...
هر گه که ز جور از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 753
1. هر گه که ز جور تو من دل خسته
در کار تو پاره یی شوم آهسته
...
ای بسته بکین از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 754
1. ای بسته بکین من میان آهسته
وی کرده مرا قصد بجان آهسته
...
شایستة هجر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 755
1. شایستة هجر خدمتی نا کرده
در نعمت هجران توام پرورده
...
میآید و چهره از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 756
1. میآید و چهره از عرق تر کرده
چو کان بکفت و اسب ز جابر کرده
...