تا آتش مرگ دود از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 733
1. تا آتش مرگ دود بر کرد از تو
تا باد فنا گرد برآورد از تو
...
بس سر که به عشق از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 734
1. بس سر که به عشق رفت بر باد از تو
بس شور که در زمانه افتاد از تو
...
ای رنج زمانه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 735
1. ای رنج زمانه بهرۀ دشمن تو
از درد مباد گرد بر دامن تو
...
ای مقصد آمال از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 736
1. ای مقصد آمال در و درگه تو
وی آینۀ غیب دل آگه تو
...
هر سال که تشریف از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 737
1. هر سال که تشریف دهی چون گل نو
با باد بود برفتنت بسته گرو
...
جامی که شراب از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 738
1. جامی که شراب ارغوانیست درو
آبیست که آب زندگانیست درو
...
آن شانه که از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 739
1. آن شانه که از تو هست یک موی درو
چون ارّه کشم زبان ز هر سوی درو
...
شد باد مطّرا از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 740
1. شد باد مطّرا گر پیرامن سرو
آورد چنار دست در گردن سرو
...
ای دل پی آرزو از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 741
1. ای دل پی آرزو بسیار مرو
دیدی که چه جائیست دگربار مرو
...
تیغت که اجل از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 742
1. تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو
گر ره یابد زمانه بگریزد ازو
...
کس نیست که جان از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 743
1. کس نیست که جان بنده برهاند ازو
یا داد من دل شده بستاند ازو
...
داری سرعیش از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 744
1. داری سرعیش از در سودا درشو
بی زحمت خویشتن بتنها درشو
...