بر خیره غرور از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 757
1. بر خیره غرور خویش پیوست مده
بر باد نبوده خرمن هست مده
ای قفل زبخل از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 758
1. ای قفل زبخل بردهان افگنده
درعهد توکس ندیدخوان افگنده
اقبال تو باد از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 759
1. اقبال تو باد دایم افزاینده
صیت تو رونده دولتت آینده
ای داد تو بر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 760
1. ای داد تو بر داد و دهش پاینده
بر خاک رخ از فروتنی شاینده
ای بر قدم از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 761
1. ای بر قدم از رشته ر کو پیچیده
چون شمع زرشته پا فرو پیچیده
آن روی ترا هر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 762
1. آن روی ترا هر که ز ناگه دیده
در تاب رخ تو کرده گمره دیده
در کار تو صاحب از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 763
1. در کار تو صاحب نظران نظاره
تو غرقه بدریای هوس یکباره
ای بر دل من غم از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 764
1. ای بر دل من غم ترا دلسوزه
سر گشته ز لعلت فلک پیروزه
ماییم بدست از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 765
1. ماییم بدست دل گرفتار همه
تسبیه گسسته بسته زنّار همه
مستش دیدم گرفته از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 766
1. مستش دیدم گرفته راه خانه
خلقی با او ز خویش و از بیگانه
گفتا که چو تنها از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 767
1. گفتا که چو تنها شوی اندر خانه
آیم ببر تو تا کنم افسانه
آن جام طرب شکار از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 768
1. آن جام طرب شکار بر دستم نه
وان ساغر چون نگار بر دستم نه