ای دل اگرت بوصل دلدار هواست از کمال‌الدین رباعی 61
1. ای دل اگرت بوصل دلدار هواست
مرگ خود و زندگیت ازو باید خواست
تا دل بهوا جویی مهرت برخاست از کمال‌الدین رباعی 62
1. تا دل بهوا جویی مهرت برخاست
هر شب غم تو تا بسحر مونس ماست
در چاه ز نخدانت دل ما بنواست از کمال‌الدین رباعی 63
1. در چاه ز نخدانت دل ما بنواست
وان خیال سیاه تو بدین حال گواست
چون ساغر می راز نهانم پیداست از کمال‌الدین رباعی 64
1. چون ساغر می راز نهانم پیداست
خون دل و مغز استخوانم پیداست
اقطاع طرب در نظر ساغر ماست از کمال‌الدین رباعی 65
1. اقطاع طرب در نظر ساغر ماست
سر سبزی عیش در سر ساغر ماست
از هر چه بدو میل دل غافل ماست از کمال‌الدین رباعی 66
1. از هر چه بدو میل دل غافل ماست
جز حیرت و حسرت چه دگر حاصل ماست؟
زلف سیهت که آشیان دل ماست از کمال‌الدین رباعی 67
1. زلف سیهت که آشیان دل ماست
شوریده و آشفته بسان دل ماست
ای هست وزنیست برتر اندیشۀ ماست از کمال‌الدین رباعی 68
1. ای هست وزنیست برتر اندیشۀ ماست
زان سوی جهان جسم و جان بیشۀ ماست
آتش که بطبع جان کداز آمده است از کمال‌الدین رباعی 69
1. آتش که بطبع جان کداز آمده است
وز روی نهاد سرفراز آمده است
امروز مرا ز چشم بارندگی است از کمال‌الدین رباعی 70
1. امروز مرا ز چشم بارندگی است
تا شب زدلم رنج و پراکندگی است
هر لحظه دل اندر هوسی نتوان بست از کمال‌الدین رباعی 71
1. هر لحظه دل اندر هوسی نتوان بست
دل در هوسی هر نفسی نتوان بست
رنگ رخ زر ز سکّۀ دولت تست از کمال‌الدین رباعی 72
1. رنگ رخ زر ز سکّۀ دولت تست
خون در رگ کان ز جودیی منّت تست