زلف تو که در سیه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 73
1. زلف تو که در سیه گری چا کرتست
گویی که ز مشک افسری بر سر تست
چشم تو که بیماری از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 74
1. چشم تو که بیماری او ننهفتست
در خیره کشی طاق فلک را جفتست
از روی تو زلف از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 75
1. از روی تو زلف پاره یی بگرفتست
هر حلقه ازو کناره یی بگرفتست
ای آنکه زمانه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 76
1. ای آنکه زمانه کمترین بندۀ تست
خورشید غلام رای درخشنده تست
خورشید غلام از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 77
1. خورشید غلام رای درخشندهٔ تست
هر کوست خداوند هنر بندهٔ تست
خون خوارۀ مهربان از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 78
1. خون خوارۀ مهربان غمزه تست
مرد افگن و مست و ناتوان غمزۀ تست
چون تیغ زند اجل از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 79
1. چون تیغ زند اجل سپرها هیچست
وین حشمت و جاه و مال وزرها هیچست
اشکم که ز خون از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 80
1. اشکم که ز خون این دل ناشادست
از بی آبی ز چشم من افتادست
آتش که همه دلی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 81
1. آتش که همه دلی ازو ناشادست
بنیاد سرافرازی او بر بادست
گر مهرۀ ما از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 82
1. گر مهرۀ ما از تو جدا افتادست
این نیز هم از طالع ما افتادست
آن غنچۀ گل نگر از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 83
1. آن غنچۀ گل نگر چه چست افتادست
بر داشته آخر و نخست افتادست
در پای تو دل گرچه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 84
1. در پای تو دل گرچه زبون افتادست
در جستن وصل بین که چون افتادست