جام طربم زناگه از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 205
1. جام طربم زناگه از دست افتاد
کارم ز فرا ز چرخ در پست افتاد
گل گر چه بطبع از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 206
1. گل گر چه بطبع خوب و دمساز افتاد
معشوقۀ بلبل خوش آواز افتاد
دل چون ز جهان از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 207
1. دل چون ز جهان عیش یکسو افتاد
در دام بلازان خم گیسو افتاد
آن دل که بکام از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 208
1. آن دل که بکام دل بدخواه افتاد
در چاه ز نخدان تو ناگاه افتاد
ایّام جز از از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 209
1. ایّام جز از عشوۀ بسیار نداد
در دست کسی یک گل بی خار نداد
یک روز فلک کار از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 210
1. یک روز فلک کار مرا ساز نداد
هرگز سوی من بخت خوش آواز نداد
ساقی بر من چو از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 211
1. ساقی بر من چو جام روشن بنهاد
جانم بهوای خدمتش تن بنهاد
ذوقیست لب ترا از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 212
1. ذوقیست لب ترا که جان دریابد
رمزیست که جان عاشقان در یابد
بی روی تو جز از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 213
1. بی روی تو جز بخت نگون کی خسبد؟
بیدار بکارت اندرون کی خسبد؟
در بزم ملک زهره از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 214
1. در بزم ملک زهره نواگر زیبد
خورشید شراب و ماه ساغر زیبد
چون آه دمادمم از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 215
1. چون آه دمادمم افتد
سوز دل من در دل انجم افتد
زلفت که زروی از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 216
1. زلفت که زروی باز پس می افتد
در پای تو چون من بهوس می افتد