شکوه درد ترا کی پیش درمان میکنیم از کلیم غزل 441
1. شکوه درد ترا کی پیش درمان میکنیم
تشنه میمیرم و شکر آب حیوان میکنیم
...
1. شکوه درد ترا کی پیش درمان میکنیم
تشنه میمیرم و شکر آب حیوان میکنیم
...
1. منکه دور از وطنم عیش تمنا نکنم
بقفس تا نرسم بال و پری وا نکنم
...
1. زحرف شکوه ایام لب چنان بستم
که گر بنزد طبیب آمدم زبان بستم
...
1. از ثبات عشق دایم پا بدامن داشتم
گر چو داغ لاله در آتش نشیمن داشتم
...
1. بیدماغم دست رد بر وصل جانان مینهم
پنبه در گوش از صدای آب حیوان مینهم
...
1. بسکه می پیچد صدای ناله دل در برم
استخوان سینه موسیقار شد در پیکرم
...
1. عمریستکه یک مستی سرشار ندیدم
در پای خم افتادن دستار ندیدم
...
1. فرصتی کو که دوای دل رنجور کنیم
پنبه شیشه می مرهم ناسور کنیم
...
1. باغبان بیمهر و ما در اصل نخل بی بریم
عاقبت در گلخن گیتی کف خاکستریم
...
1. گه گهر گه شرر از دیده تر یافته ام
من هم از برق وهم از برق و هم از ابر نظر یافته ام
...
1. ازین شکسته دلم گر نحیف و رنجورم
که در غمش بگریبان نمی رسد زورم
...
1. هم جفای دوستان هم جور دشمن میکشم
هرکه از هر جا برآرد تیغ گردن میکشم
...