از دور زمانه هیچ می ناسایم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 85
1. از دور زمانه هیچ می ناسایم
میگویم و با بخت همی برنایم
گفتم ز چه چون بوصل مقدور شوم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 86
1. گفتم ز چه چون بوصل مقدور شوم
ناگاه ز دیدار تو مهجور شوم
گفتم در گوش اگر دهی راه سخن از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 87
1. گفتم در گوش اگر دهی راه سخن
گویم سخنیت بهتر از زر کهن
اکنون که فلک بقصد من بست میان از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 88
1. اکنون که فلک بقصد من بست میان
وان یار بخشم و جور بگشاد زبان
دی وعده خلاف کردم ای عهد شکن از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 89
1. دی وعده خلاف کردم ای عهد شکن
چشم تو نخفت تا بروز روشن
جز در سر زلف تو نیاساید جان از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 90
1. جز در سر زلف تو نیاساید جان
وندر تن من بی تو نمی پاید جان
ای دل غم را نهاد باید گردن از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 91
1. ای دل غم را نهاد باید گردن
خو با غم روزگار باید کردن
نی رای تو بر سر عنایت کردن از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 92
1. نی رای تو بر سر عنایت کردن
نی روی مرا از تو حکایت کردن
دل گر غم تو چنین خورد وای بر او از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 93
1. دل گر غم تو چنین خورد وای بر او
زین بیش کمین هجر مگشای بر او
تا چند کشیم جور عالم من و تو از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 94
1. تا چند کشیم جور عالم من و تو
شادان همه بر حوصله در غم من و تو
پیراهن و فوطه بر تن روشن تو از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 95
1. پیراهن و فوطه بر تن روشن تو
می رقص کند بناز گرد تن تو
تا دست رهی گسست از دامن تو از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 96
1. تا دست رهی گسست از دامن تو
تا دیده بریده گشت از دیدن تو