یک از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 73
1. یک بوسه زلعل خویش کم گیر و ببخش
زنهار روا مدار تقصیر و ببخش
گفتم از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 74
1. گفتم که بزلف در کجا دارم دل
بنمای بمن تا بتو بسپارم دل
در از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 75
1. در هجر تو گفتم که ز جان میترسم
وصل آمد و من هم آنچنان میترسم
در از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 76
1. در فرقت تو دلی پر از خون دارم
وز دیده بچهره بر دو جیحون دارم
دلخسته از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 77
1. دلخسته آنزلف چو چوگان توام
سرگشته آن کوی زنخدان توام
بر از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 78
1. بر آتش غم فتاده چون زلف توام
سر خیره بباد داده چون زلف توام
در از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 79
1. در عشق تو تیره حال چون خال توأم
وز پشت خمیده زلف چون دال توام
بی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 80
1. بی دیدن دوست دیدگانرا چکنم
بی جان جهان جان و جهان را چکنم
من از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 81
1. من آتش دشمنان بباد انگارم
بر خاک ز تیغ آبگون خون بارم
من از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 82
1. من جمله زبان ز حرص چون بید شدم
پیش همه چون سایه خورشید شدم
بگذشت از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 83
1. بگذشت ز عشق دولت بی غمیم
وا ماند پس از غمت همه خرمیم
ایدل از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 84
1. ایدل نکنی تو زین فضولیها کم
وی شیفته جان شدی گرفتار بغم