یک بوسه زلعل خویش کم گیر و ببخش از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 73
1. یک بوسه زلعل خویش کم گیر و ببخش
زنهار روا مدار تقصیر و ببخش
گفتم که بزلف در کجا دارم دل از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 74
1. گفتم که بزلف در کجا دارم دل
بنمای بمن تا بتو بسپارم دل
در هجر تو گفتم که ز جان میترسم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 75
1. در هجر تو گفتم که ز جان میترسم
وصل آمد و من هم آنچنان میترسم
در فرقت تو دلی پر از خون دارم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 76
1. در فرقت تو دلی پر از خون دارم
وز دیده بچهره بر دو جیحون دارم
دلخسته آنزلف چو چوگان توام از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 77
1. دلخسته آنزلف چو چوگان توام
سرگشته آن کوی زنخدان توام
بر آتش غم فتاده چون زلف توام از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 78
1. بر آتش غم فتاده چون زلف توام
سر خیره بباد داده چون زلف توام
در عشق تو تیره حال چون خال توأم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 79
1. در عشق تو تیره حال چون خال توأم
وز پشت خمیده زلف چون دال توام
بی دیدن دوست دیدگانرا چکنم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 80
1. بی دیدن دوست دیدگانرا چکنم
بی جان جهان جان و جهان را چکنم
من آتش دشمنان بباد انگارم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 81
1. من آتش دشمنان بباد انگارم
بر خاک ز تیغ آبگون خون بارم
من جمله زبان ز حرص چون بید شدم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 82
1. من جمله زبان ز حرص چون بید شدم
پیش همه چون سایه خورشید شدم
بگذشت ز عشق دولت بی غمیم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 83
1. بگذشت ز عشق دولت بی غمیم
وا ماند پس از غمت همه خرمیم
ایدل نکنی تو زین فضولیها کم از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 84
1. ایدل نکنی تو زین فضولیها کم
وی شیفته جان شدی گرفتار بغم