بر زلف تو از گره نشان بایستی از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 109
1. بر زلف تو از گره نشان بایستی
وین چین در ابروت در آن بایستی
در ساخته بر غم من دیگر جای از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 110
1. در ساخته بر غم من دیگر جای
ز (آری مگر) ت تعمیه می باشد رای
یکروز بطبع با رهی دم نزنی از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 111
1. یکروز بطبع با رهی دم نزنی
تا عالمی از عربده بر هم نزنی
باز این دل سرگشته هجران پیمای از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 112
1. باز این دل سرگشته هجران پیمای
افتاد بدام عاشقی دیگر جای
بی دیدن من جان جهانم چونی از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 113
1. بی دیدن من جان جهانم چونی
بی من که مباد بی تو جانم چونی
ما را ندهد سپهر یک جرعه می از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 114
1. ما را ندهد سپهر یک جرعه می
کو را نبود زود خماری در پی
نه چون رخ تو گلی بود یاسمنی از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 115
1. نه چون رخ تو گلی بود یاسمنی
نه چون قد تو سرو بود در چمنی
ای بیش ز مه بنیکوئی و کم نی از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 116
1. ای بیش ز مه بنیکوئی و کم نی
وقتست که رحمتی کنی یا هم نی
گر روی چو مه ز من نهانی نکنی از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 117
1. گر روی چو مه ز من نهانی نکنی
وان بوالعجبی ها که تو دانی نکنی
دی وعده خلاف آمد ازان آزردی از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 118
1. دی وعده خلاف آمد ازان آزردی
امروز عتاب و جنگ پیش آوردی
تا چند دل آزاری و رخ برتابی از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 119
1. تا چند دل آزاری و رخ برتابی
تا چند جفا نمودن و بیتابی
خود از همه کار جور کردن دانی از عبدالرزاق اصفهانی رباعی 120
1. خود از همه کار جور کردن دانی
شادی همه، درد دل من دانی