تو مپندار که دوران همه یکسان از جلال عضد غزل 73
1. تو مپندار که دوران همه یکسان گذرد
گاه در وصل و گهی در غم هجران گذرد
...
هوای باده و آهنگ جام خواهم کرد از جلال عضد غزل 74
1. هوای باده و آهنگ جام خواهم کرد
به کوی باده فروشان مقام خواهم کرد
...
عشق آمد و از سینه من جوش برآورد از جلال عضد غزل 75
1. عشق آمد و از سینه من جوش برآورد
گرد از من دل خسته مدهوش برآورد
...
صبا ز زلف تو بویی به عاشقان آورد از جلال عضد غزل 76
1. صبا ز زلف تو بویی به عاشقان آورد
نسیم آن به تن رفته باز جان آورد
...
صبا آمد به من بوی تو آورد از جلال عضد غزل 77
1. صبا آمد به من بوی تو آورد
نسیم زلف دلجوی تو آورد
...
با لبت اتّفاق خواهم کرد از جلال عضد غزل 78
1. با لبت اتّفاق خواهم کرد
نمکی بی نفاق خواهم خورد
...
چند دلم ز آتش فراق بسوزد از جلال عضد غزل 79
1. چند دلم ز آتش فراق بسوزد
در غم هجران ز اشتیاق بسوزد
...
باد صبا به نافه چینت نمی رسد از جلال عضد غزل 80
1. باد صبا به نافه چینت نمی رسد
بویی به عاشقان غمینت نمی رسد
...
دلم تا کی چنین افگار باشد از جلال عضد غزل 81
1. دلم تا کی چنین افگار باشد
ز سودای تو آتش بار باشد
...
مرا به وصل تو گر زان که دسترس از جلال عضد غزل 82
1. مرا به وصل تو گر زان که دسترس باشد
دگر ز طالع خویشم چه ملتمس باشد
...
خطّی که قرین خال باشد از جلال عضد غزل 83
1. خطّی که قرین خال باشد
شک نیست که بی مثال باشد
...
گل همچو رویت زیبا نباشد از جلال عضد غزل 84
1. گل همچو رویت زیبا نباشد
نرگس چو چشمت رعنا نباشد
...