بویی ز سر زلف به عالم نفرستاد از جلال عضد غزل 61
1. بویی ز سر زلف به عالم نفرستاد
کاندر پی او قافله غم نفرستاد
...
چون مرا بر رخ خوبت نظر افتاد از جلال عضد غزل 62
1. چون مرا بر رخ خوبت نظر افتاد
آتش عشق توام در جگر افتاد
...
چه فتنه ای ست که ناگاه در جهان از جلال عضد غزل 63
1. چه فتنه ای ست که ناگاه در جهان افتاد
چه آتشی ست که اندر نهاد جان افتاد
...
در میان چشم و دل خون اوفتاد از جلال عضد غزل 64
1. در میان چشم و دل خون اوفتاد
راز ما از پرده بیرون اوفتاد
...
گل رنگ نگار ما ندارد از جلال عضد غزل 65
1. گل رنگ نگار ما ندارد
بوی خوش یار ما ندارد
...
تا کی اندر طلبت دل به جهان در از جلال عضد غزل 66
1. تا کی اندر طلبت دل به جهان در گردد
بی سرو پا شده چون حلقه به هر در گردد
...
دل نیست که در کوی تو در خاک نگردد از جلال عضد غزل 67
1. دل نیست که در کوی تو در خاک نگردد
جان نیست که از دست غمت چاک نگردد
...
از آن سنبل که بر گلنار دارد از جلال عضد غزل 68
1. از آن سنبل که بر گلنار دارد
گل طبع مرا پر خار دارد
...
شوریده دل ما سر بهبود ندارد از جلال عضد غزل 69
1. شوریده دل ما سر بهبود ندارد
سرگشته ما راه به مقصود ندارد
...
آن چه مشک است که در طرّه پرچین از جلال عضد غزل 70
1. آن چه مشک است که در طرّه پرچین دارد
وان چه حسن است که در طرّه مشکین دارد
...
سالها شد که دلم مهر نگاری دارد از جلال عضد غزل 71
1. سالها شد که دلم مهر نگاری دارد
نه به شب خواب و نه در روز قراری دارد
...
نه ترا پند سود می دارد از جلال عضد غزل 72
1. نه ترا پند سود می دارد
نه مرا بند سود می دارد
...