سحر چون غنچه بگشاید گریبان از جلال عضد غزل 216
1. سحر چون غنچه بگشاید گریبان
بیا بشنو خروش عندلیبان
...
که می برد به سوی دوستان سلام از جلال عضد غزل 217
1. که می برد به سوی دوستان سلام غریبان
که می برد به سوی خان و مان پیام غریبان
...
آن ابرو و رخ نیست هلال و قمر از جلال عضد غزل 218
1. آن ابرو و رخ نیست هلال و قمر است آن
وان عارض ولب نیست که شمع و شکر است آن
...
مکن وز مهربانان رو مگردان از جلال عضد غزل 219
1. مکن وز مهربانان رو مگردان
مرا آشفته چون گیسو مگردان
...
از آن ساعت که افتادم جدا از از جلال عضد غزل 220
1. از آن ساعت که افتادم جدا از صحبت یاران
همی بارم همه روزه سرشک از دیده چون باران
...
چون سایه منم فتان و خیزان از جلال عضد غزل 221
1. چون سایه منم فتان و خیزان
وز سایه خویشتن گریزان
...
ای چشم نیم مست تو خمّار عاشقان از جلال عضد غزل 222
1. ای چشم نیم مست تو خمّار عاشقان
زلف دراز دست تو عطّار عاشقان
...
ای حریم آستانت مسکن آوارگان از جلال عضد غزل 223
1. ای حریم آستانت مسکن آوارگان
مرهم دلخستگانی چاره بیچارگان
...
از سر کوی تو با دل باز نتوان از جلال عضد غزل 224
1. از سر کوی تو با دل باز نتوان آمدن
بل کز آن منزل به منزل باز نتوان آمدن
...
درد تو در سینه دارم دم نمی یارم از جلال عضد غزل 225
1. درد تو در سینه دارم دم نمی یارم زدن
آه کز درد تو آهی هم نمی یارم زدن
...
امروز درین شهر هر آن دل که شود از جلال عضد غزل 226
1. امروز درین شهر هر آن دل که شود گم
در حلقه گیسوی تو باید طلبیدن
...
ای زلف تو بخت تیره من از جلال عضد غزل 227
1. ای زلف تو بخت تیره من
تاریکی او چو روز روشن
...