هر شام شمع چرخ ز طارم درافکنم از جلال عضد غزل 204
1. هر شام شمع چرخ ز طارم درافکنم
وز آه تیره دود به عالم درافکنم
...
کی دهد دستم که در پایت سراندازی از جلال عضد غزل 205
1. کی دهد دستم که در پایت سراندازی کنم
تو زنی چوگان و من چون گوی سربازی کنم
...
دارم غم نهانی و پیدا نمی کنم از جلال عضد غزل 206
1. دارم غم نهانی و پیدا نمی کنم
با کس حکایت دل شیدا نمی کنم
...
در هجر تو زین گونه که بی صبر از جلال عضد غزل 207
1. در هجر تو زین گونه که بی صبر و سکونم
دادند همه خلق گواهی به جنونم
...
ما سر بر آستانه دلبر نهاده از جلال عضد غزل 208
1. ما سر بر آستانه دلبر نهاده ایم
جایی که پای دوست بود سر نهاده ایم
...
به رخ خاک درت رُفتیم و رَفتیم از جلال عضد غزل 209
1. به رخ خاک درت رُفتیم و رَفتیم
دعای دولتت گفتیم و رفتیم
...
دادیم بسی جان و به جانان نرسیدیم از جلال عضد غزل 210
1. دادیم بسی جان و به جانان نرسیدیم
در درد بمردیم و به درمان نرسیدیم
...
ما شب و روز رند و و مَی خواریم از جلال عضد غزل 211
1. ما شب و روز رند و و مَی خواریم
ساکن آستان خمّاریم
...
منِ غریب که در هجر یار می گریم از جلال عضد غزل 212
1. منِ غریب که در هجر یار می گریم
همی نشینم و تنها و زار می گریم
...
بیا که داد صبوح از بهار بستانیم از جلال عضد غزل 213
1. بیا که داد صبوح از بهار بستانیم
برات بی غمی از روزگار بستانیم
...
پدید نیست دگر ره دل بلا جویم از جلال عضد غزل 214
1. پدید نیست دگر ره دل بلا جویم
ندانم این دل گم گشته را کجا جویم
...
دردی که مراست با که گویم از جلال عضد غزل 215
1. دردی که مراست با که گویم
درمان دل خود از که جویم
...