شب نیست کز غمت دل من خون نمی‌شود از جلال عضد غزل 121
1. شب نیست کز غمت دل من خون نمی‌شود
وز اشک روی زردم گلگون نمی‌شود
...
عشق تو هر لحظه فزون می‌شود از جلال عضد غزل 122
1. عشق تو هر لحظه فزون می‌شود
دل ز غمت غرقه خون می‌شود
...
تیری کز آن دو غمزه پرفن برون از جلال عضد غزل 123
1. تیری کز آن دو غمزه پرفن برون جهد
تنها نه از دلم که ز آهن برون جهد
...
عاشق آن باشد که بر خود سخت و از جلال عضد غزل 124
1. عاشق آن باشد که بر خود سخت و سست آسان نهد
رنج را راحت شمارد درد را درمان نهد
...
بی روی دل افروزت عمرم به چه از جلال عضد غزل 125
1. بی روی دل افروزت عمرم به چه کار آید
با لعل جهان سوزت جان در چه شمار آید
...
گر از لعل تو کام جان برآید از جلال عضد غزل 126
1. گر از لعل تو کام جان برآید
بر ما کار جان آسان برآید
...
هیهات که نامم به زبان تو برآید از جلال عضد غزل 127
1. هیهات که نامم به زبان تو برآید
یا همچو تویی را چو منی در نظر آید
...
بویی ز سر زلف نگارین به من آرید از جلال عضد غزل 128
1. بویی ز سر زلف نگارین به من آرید
یک نافه از آن طرّه مشکین به من آرید
...
چون سرانگشت آن نگارین دید از جلال عضد غزل 129
1. چون سرانگشت آن نگارین دید
عقل انگشت خویشتن بگزید
...
دردمندی ز تو هرگز به دوایی از جلال عضد غزل 130
1. دردمندی ز تو هرگز به دوایی نرسید
بی نوایی ز تو هرگز به نوایی نرسید
...
ای از فروغ روی تو خورشید رو از جلال عضد غزل 131
1. ای از فروغ روی تو خورشید رو سپید
شب را به جنب طرّه تو گشته موسپید
...
ای دُرج ثمین تو گهربار از جلال عضد غزل 132
1. ای دُرج ثمین تو گهربار
لعل شکرین تو شکر بار
...