متاع شیخ اساطیر از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 85
1. متاع شیخ اساطیر کهن بود
حدیث او همه تخمین و ظن بود
دگرگون کرد لادینی از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 86
1. دگرگون کرد لادینی جهان را
ز آثار بدن گفتند جان را
حرم از دیر گیرد از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 87
1. حرم از دیر گیرد رنگ و بوئی
بت ما پیرک ژولیده موئی
فقیران تا به از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 88
1. فقیران تا به مسجد صف کشیدند
گریبان شهنشاهان دریدند
مسلمانان به از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 89
1. مسلمانان به خویشان در ستیزند
بجز نقش دوئی بر دل نریزند
جبین را پیش غیر از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 90
1. جبین را پیش غیر الله سودیم
چو گبران در حضور او سرودیم
بدست می کشان از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 91
1. بدست می کشان خالی ایاغ است
که ساقی را به بزم من فراغ است
سبوی خانقاهان از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 92
1. سبوی خانقاهان خالی از می
کند مکتب ره طی کرده را طی
مسلمانم غریب از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 93
1. مسلمانم غریب هر دیارم
که با این خاکدان کاری ندارم
به آن بالی که از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 94
1. به آن بالی که بخشیدی ، پریدم
به سوز نغمه های خود تپیدم
شبی پیش خدا بگریستم از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 95
1. شبی پیش خدا بگریستم زار
مسلمانان چرا زارند و خوارند
نگویم از فرو از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 96
1. نگویم از فرو فالی که بگذشت
چه سود از شرح احوالی که بگذشت