غریبی دردمندی نی نوازی از لاهوری ارمغان حجاز 109
1. غریبی دردمندی نی نوازی
ز سوز نغمهء خود در گدازی
نم و رنگ از دم بادی نجویم از لاهوری ارمغان حجاز 110
1. نم و رنگ از دم بادی نجویم
ز فیض آفتاب تو به رویم
در آن دریا که او را ساحلی نیست از لاهوری ارمغان حجاز 111
1. در آن دریا که او را ساحلی نیست
دلیل عاشقان غیر از دلی نیست
مران از در که مشتاق حضوریم از لاهوری ارمغان حجاز 112
1. مران از در که مشتاق حضوریم
از آن دردی که دادی نا صبوریم
به افرنگی بتان دل باختم من از لاهوری ارمغان حجاز 113
1. به افرنگی بتان دل باختم من
ز تاب دیریان بگداختم من
می از میخانهٔ مغرب چشیدم از لاهوری ارمغان حجاز 114
1. می از میخانهٔ مغرب چشیدم
بجان من که درد سر خریدم
فقیرم از تو خواهم هر چه خواهم از لاهوری ارمغان حجاز 115
1. فقیرم از تو خواهم هر چه خواهم
دل کوهی ، خراش از برگ کاهم
نه با ملا نه با صوفی نشینم از لاهوری ارمغان حجاز 116
1. نه با ملا نه با صوفی نشینم
تو میدانی که من آنم ، نه اینم
دل ملا گرفتار غمی نیست از لاهوری ارمغان حجاز 117
1. دل ملا گرفتار غمی نیست
نگاهی هست ، در چشمش نمی نیست
سر منبر کلامش نیشدار است از لاهوری ارمغان حجاز 118
1. سر منبر کلامش نیشدار است
که او را صد کتاب اندر کنار است
دل صاحبدلان او برد یا من؟ از لاهوری ارمغان حجاز 119
1. دل صاحبدلان او برد یا من؟
پیام شوق او آورد یا من؟
غریبم در میان محفل خویش از لاهوری ارمغان حجاز 120
1. غریبم در میان محفل خویش
تو خود گو با که گویم مشکل خویش