بیا ساقی بگردان از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 133
1. بیا ساقی بگردان جام می را
ز می سوزنده تر کن سوز نی را
جهان از عشق از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 134
1. جهان از عشق از سینه تست
سرورش از می دیرینهٔ تست
مرا این سوز از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 135
1. مرا این سوز از فیض دم تست
به تاکم موج می از زمزم تست
درین بتخانه از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 136
1. درین بتخانه دل با کس نبستم
ولیکن از مقام خود گسستم
دمید آن لاله از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 137
1. دمید آن لاله از مشت غبارم
که خونش می تراود از کنارم
حضور ملت بیضا از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 138
1. حضور ملت بیضا تپیدم
نوای دل گدازی آفریدم
بصدق فطرت رندانهء از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 139
1. بصدق فطرت رندانهء من
بسوز آه بیتابانه من
دلی برکف نهادم از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 140
1. دلی برکف نهادم ، دلبری نیست
متاعی داشتم ، غارتگری نیست
چو رومی در حرم از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 141
1. چو رومی در حرم دادم اذان من
ازو آموختم اسرار جان من
گلستانی ز خاک از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 142
1. گلستانی ز خاک من بر انگیز
نم چشمم بخون لاله آمیز
مسلمان تا بساحل از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 143
1. مسلمان تا بساحل آرمید است
خجل از بحر و از خود نا امید است
که گفت او را از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 144
1. که گفت او را که آید بوی یاری؟
که داد او را امید نوبهاری؟