حکیمان را بها کمتر نهادند از لاهوری ارمغان حجاز 61
1. حکیمان را بها کمتر نهادند
به نادان جلوه مستانه دادند
جهان چار سو اندر بر من از لاهوری ارمغان حجاز 62
1. جهان چار سو اندر بر من
هوای لامکان اندر سر من
درین وادی زمانی جاودانی از لاهوری ارمغان حجاز 63
1. درین وادی زمانی جاودانی
زخاکش بی صور روید معانی
مسلمان آن فقیر کج کلاهی از لاهوری ارمغان حجاز 64
1. مسلمان آن فقیر کج کلاهی
رمید از سینه او سوز آهی
تب و تاب دل از سوز غم تست از لاهوری ارمغان حجاز 65
1. تب و تاب دل از سوز غم تست
نوای من ز تاثیر دم تست
شب هندی غلامان را سحر نیست از لاهوری ارمغان حجاز 66
1. شب هندی غلامان را سحر نیست
به این خاک آفتابی را گذر نیست
چه گویم زان فقیری دردمندی از لاهوری ارمغان حجاز 67
1. چه گویم زان فقیری دردمندی
مسلمانی به گوهر ارجمندی
چسان احوال او را بر لب آرم از لاهوری ارمغان حجاز 68
1. چسان احوال او را بر لب آرم
تو می بینی نهان و آشکارم
هنوز این چرخ نیلی کج خرام است از لاهوری ارمغان حجاز 69
1. هنوز این چرخ نیلی کج خرام است
هنوز این کاروان دور از مقام است
نماند آن تاب و تب در خون نابش از لاهوری ارمغان حجاز 70
1. نماند آن تاب و تب در خون نابش
نروید لاله از کشت خرابش
دل خود را اسیر رنگ و بو کرد از لاهوری ارمغان حجاز 71
1. دل خود را اسیر رنگ و بو کرد
تهی از ذوق و شوق و آرزو کرد
بروی او در دل ناگشاد از لاهوری ارمغان حجاز 72
1. بروی او در دل ناگشاد
خودی اندر کف خاکش نزاده