مرا از منطقید از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 349
1. مرا از منطقید بوی خامی
دلیل او دلیل ناتمامی
...
بیا از من بگیرن از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 350
1. بیا از من بگیرن دیر ساله
که بخشد روح با خاک پیاله
...
بدست من همان از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 351
1. بدست من همان دیرینه چنگ است
درونش ناله های رنگ رنگ است
...
بگو از من به از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 352
1. بگو از من به پرویزان این عصر
نه فرهادم که گیرم تیشه در دست
...
فقیرم ساز و از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 353
1. فقیرم ساز و سامانم نگاهی است
به چشمم کوه یاران برگ کاهی است
...
در دل را بروی از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 354
1. در دل را بروی کس نبستم
نه از خویشان نه از یاران گسستم
...
درین گلشن ندارمب از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 355
1. درین گلشن ندارمب و جاهی
نصیبم نی قبائی نی کلاهی
...
دو صد دانا درین از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 356
1. دو صد دانا درین محفل سخن گفت
سخن نازکتر از برگ سمن گفت
...
ندانم نکته از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 357
1. ندانم نکته های علم و فن را
مقامی دیگری دادم سخن را
...
نپنداری که از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 358
1. نپنداری که مرغ صبح خوانم
بجزه و فغان چیزی ندانم
...
بچشم من جهان از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 359
1. بچشم من جهان جز رهگذر نیست
هزاران رهرو و یک همسفر نیست
...
به این نابودمندی از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 360
1. به این نابودمندی بودن آموز
بهای خویش را افزودن آموز
...