کهن پروردهء این خاکدانم از لاهوری ارمغان حجاز 361
1. کهن پروردهء این خاکدانم
دلی از منزل خود دل گرانم
ندانی تا نباشی محرم مرد از لاهوری ارمغان حجاز 362
1. ندانی تا نباشی محرم مرد
که دلها زنده گردد از دم مرد
نگاهیفرین جان در بدن بین از لاهوری ارمغان حجاز 363
1. نگاهیفرین جان در بدن بین
بشاخان نادمیده یاسمن بین
خرد بیگانهء ذوق یقین است از لاهوری ارمغان حجاز 364
1. خرد بیگانهء ذوق یقین است
قمار علم و حکمت بد نشین است
قماش و نقره و لعل و گهر چیست؟ از لاهوری ارمغان حجاز 365
1. قماش و نقره و لعل و گهر چیست؟
غلام خوشگل و زرین کمر چیست؟
خودی را نشهٔ من عین هوش است از لاهوری ارمغان حجاز 366
1. خودی را نشهٔ من عین هوش است
ازن میخانهٔ من کم خروش است
ترا با خرقه و عمامه کاری از لاهوری ارمغان حجاز 367
1. ترا با خرقه و عمامه کاری
من از خود یافتم بوی نگاری
چو دیدم جوهرئینهٔ خویش از لاهوری ارمغان حجاز 368
1. چو دیدم جوهرئینهٔ خویش
گرفتم خلوت اندر سینهٔ خویش
چو رخت خویش بر بستم ازین خاک از لاهوری ارمغان حجاز 369
1. چو رخت خویش بر بستم ازین خاک
همه گفتند با ماشنا بود
اگر دانا دل و صافی ضمیر است از لاهوری ارمغان حجاز 370
1. اگر دانا دل و صافی ضمیر است
فقیری با تهی دستی امیر است
سجودیوری دارا و جم را از لاهوری ارمغان حجاز 371
1. سجودیوری دارا و جم را
مکن ای بیخبر رسوا حرم را
شیندم بیتکی از مرد پیری از لاهوری ارمغان حجاز 372
1. شیندم بیتکی از مرد پیری
کهن فرزانهٔ روشن ضمیری