نپنداری که مرد امتحان مرد از لاهوری ارمغان حجاز 301
1. نپنداری که مرد امتحان مرد
نمیرد گرچه زیرسمان مرد
اگر خاک تو از جان محرمی نیست از لاهوری ارمغان حجاز 302
1. اگر خاک تو از جان محرمی نیست
بشاخ تو هم از نیسان نمی نیست
پریشان هر دم ما از غمی چند از لاهوری ارمغان حجاز 303
1. پریشان هر دم ما از غمی چند
شریک هر غمی نامحرمی چند
جوانمردی که دل با خویشتن بست از لاهوری ارمغان حجاز 304
1. جوانمردی که دل با خویشتن بست
رود در بحر و دریا ایمن از شست
ازن غم ها دل ما دردمند است از لاهوری ارمغان حجاز 305
1. ازن غم ها دل ما دردمند است
که اصل او ازین خاک نژند است
مگو با من خدای ما چنین کرد از لاهوری ارمغان حجاز 306
1. مگو با من خدای ما چنین کرد
که شستن میتوان از دامنش گرد
برون کن کینه را از سینهٔ خویش از لاهوری ارمغان حجاز 307
1. برون کن کینه را از سینهٔ خویش
که دود خانه از روزن برون به
سحرها در گریبان شب اوست از لاهوری ارمغان حجاز 308
1. سحرها در گریبان شب اوست
دو گیتی را فروغ از کوکب اوست
بباد صبحدم شبنم بنالید از لاهوری ارمغان حجاز 309
1. بباد صبحدم شبنم بنالید
که دارم از تو امید نگاهی
دلن بحر است کو ساحل نورزد از لاهوری ارمغان حجاز 310
1. دلن بحر است کو ساحل نورزد
نهنگ از هیبت موجش بلرزد
دل ماتش و تن موج دودش از لاهوری ارمغان حجاز 311
1. دل ماتش و تن موج دودش
تپید دمبدم ساز وجودش
زمانه کار او را میبرد پیش از لاهوری ارمغان حجاز 312
1. زمانه کار او را میبرد پیش
که مرد خود نگهدار است درویش