بخود باز او از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 277
1. بخود باز او دامان دلی گیر
درون سینه خود منزلی گیر
حرم جز قبله از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 278
1. حرم جز قبله قلب و نظر نیست
طواف او طواف بام و در نیست
دمیت احترام از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 279
1. دمیت احترام دمی
با خبر شو از مقام دمی
بیا ساقی بیارن از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 280
1. بیا ساقی بیارن کهنه می را
جوان فرودین کن پیر وی را
یکی از حجرهٔ از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 281
1. یکی از حجرهٔ خلوت برونی
بباد صبحگاهی سینه بگشای
زمانه فتنه از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 282
1. زمانه فتنه هاورد و بگذشت
خسان را در بغل پرورد و بگذشت
بسا کس اندوه از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 283
1. بسا کس اندوه فردا کشیدند
که دی مردند و فردا را ندیدند
چو بلبل نالهٔ از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 284
1. چو بلبل نالهٔ زاری نداری
که در تن جان بیداری نداری
بیا بر خویش از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 285
1. بیا بر خویش پیچیدن بیاموز
بناخن سینه کاویدن بیاموز
گله از سختی از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 286
1. گله از سختی ایام بگذار
که سختی ناکشیده کم عیار است
کبوتر بچه خود از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 287
1. کبوتر بچه خود را چه خوش گفت
که نتوان زیست با خوی حریری
فتادی از مقام از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 288
1. فتادی از مقام کبریائی
حضور دون نهادان چهره سائی