بخود باز او دامان دلی گیر از لاهوری ارمغان حجاز 277
1. بخود باز او دامان دلی گیر
درون سینه خود منزلی گیر
حرم جز قبله قلب و نظر نیست از لاهوری ارمغان حجاز 278
1. حرم جز قبله قلب و نظر نیست
طواف او طواف بام و در نیست
دمیت احترام دمی از لاهوری ارمغان حجاز 279
1. دمیت احترام دمی
با خبر شو از مقام دمی
بیا ساقی بیارن کهنه می را از لاهوری ارمغان حجاز 280
1. بیا ساقی بیارن کهنه می را
جوان فرودین کن پیر وی را
یکی از حجرهٔ خلوت برونی از لاهوری ارمغان حجاز 281
1. یکی از حجرهٔ خلوت برونی
بباد صبحگاهی سینه بگشای
زمانه فتنه هاورد و بگذشت از لاهوری ارمغان حجاز 282
1. زمانه فتنه هاورد و بگذشت
خسان را در بغل پرورد و بگذشت
بسا کس اندوه فردا کشیدند از لاهوری ارمغان حجاز 283
1. بسا کس اندوه فردا کشیدند
که دی مردند و فردا را ندیدند
چو بلبل نالهٔ زاری نداری از لاهوری ارمغان حجاز 284
1. چو بلبل نالهٔ زاری نداری
که در تن جان بیداری نداری
بیا بر خویش پیچیدن بیاموز از لاهوری ارمغان حجاز 285
1. بیا بر خویش پیچیدن بیاموز
بناخن سینه کاویدن بیاموز
گله از سختی ایام بگذار از لاهوری ارمغان حجاز 286
1. گله از سختی ایام بگذار
که سختی ناکشیده کم عیار است
کبوتر بچه خود را چه خوش گفت از لاهوری ارمغان حجاز 287
1. کبوتر بچه خود را چه خوش گفت
که نتوان زیست با خوی حریری
فتادی از مقام کبریائی از لاهوری ارمغان حجاز 288
1. فتادی از مقام کبریائی
حضور دون نهادان چهره سائی