چه گویم رقص از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 253
1. چه گویم رقص تو چون است و چون نیست
حشیش است این نشاط اندرون نیست
...
در صد فتنه را از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 254
1. در صد فتنه را بر خود گشادی
دو گامی رفتی و از پا فتادی
...
برهمن را نگویم از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 255
1. برهمن را نگویم هیچ کاره
کند سنگ گران را پاره پاره
...
نگه دارد برهمن از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 256
1. نگه دارد برهمن کار خود را
نمی گوید به کس اسرار خود را
...
برهمن گفت برخیز از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 257
1. برهمن گفت برخیز از در غیر
ز یاران وطن ناید به جز خیر
...
تب و تابی که از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 258
1. تب و تابی که باشد جاودانه
سمند زندگی را تازیانه
...
ز علم چاره سازی از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 259
1. ز علم چاره سازی بی گدازی
بسی خوشتر نگاه پاک بازی
...
بهن مؤمن خدا از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 260
1. بهن مؤمن خدا کاری ندارد
که در تن جان بیداری ندارد
...
ز من گیر این از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 261
1. ز من گیر این که مردی کور چشمی
ز بینای غلط بینی نکو تر
...
ازن فکر فلک از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 262
1. ازن فکر فلک پیما چه حاصل؟
که گرد ثابت و سیاره گردد
...
ادب پیرایه از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 263
1. ادب پیرایه نادان و داناست
خوشنکو از ادب خود را بیاراست
...
ترا نومیدی از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 264
1. ترا نومیدی از طفلان روا نیست
چه پروا گر دماغ شان رسا نیست
...