چه گویم رقص تو چون است و چون نیست از لاهوری ارمغان حجاز 253
1. چه گویم رقص تو چون است و چون نیست
حشیش است این نشاط اندرون نیست
در صد فتنه را بر خود گشادی از لاهوری ارمغان حجاز 254
1. در صد فتنه را بر خود گشادی
دو گامی رفتی و از پا فتادی
برهمن را نگویم هیچ کاره از لاهوری ارمغان حجاز 255
1. برهمن را نگویم هیچ کاره
کند سنگ گران را پاره پاره
نگه دارد برهمن کار خود را از لاهوری ارمغان حجاز 256
1. نگه دارد برهمن کار خود را
نمی گوید به کس اسرار خود را
برهمن گفت برخیز از در غیر از لاهوری ارمغان حجاز 257
1. برهمن گفت برخیز از در غیر
ز یاران وطن ناید به جز خیر
تب و تابی که باشد جاودانه از لاهوری ارمغان حجاز 258
1. تب و تابی که باشد جاودانه
سمند زندگی را تازیانه
ز علم چاره سازی بی گدازی از لاهوری ارمغان حجاز 259
1. ز علم چاره سازی بی گدازی
بسی خوشتر نگاه پاک بازی
بهن مؤمن خدا کاری ندارد از لاهوری ارمغان حجاز 260
1. بهن مؤمن خدا کاری ندارد
که در تن جان بیداری ندارد
ز من گیر این که مردی کور چشمی از لاهوری ارمغان حجاز 261
1. ز من گیر این که مردی کور چشمی
ز بینای غلط بینی نکو تر
ازن فکر فلک پیما چه حاصل؟ از لاهوری ارمغان حجاز 262
1. ازن فکر فلک پیما چه حاصل؟
که گرد ثابت و سیاره گردد
ادب پیرایه نادان و داناست از لاهوری ارمغان حجاز 263
1. ادب پیرایه نادان و داناست
خوشنکو از ادب خود را بیاراست
ترا نومیدی از طفلان روا نیست از لاهوری ارمغان حجاز 264
1. ترا نومیدی از طفلان روا نیست
چه پروا گر دماغ شان رسا نیست