نگاهش پر کند خالی سبوها از لاهوری ارمغان حجاز 229
1. نگاهش پر کند خالی سبوها
دواند می به تاک آرزوها
چو بر گیرد زمام کاروان را از لاهوری ارمغان حجاز 230
1. چو بر گیرد زمام کاروان را
دهد ذوق تجلی هر نهان را
مبارکباد کنن پاک جان را از لاهوری ارمغان حجاز 231
1. مبارکباد کنن پاک جان را
که زایدن امیر کاروان را
دل اندر سینه گوید دلبری هست از لاهوری ارمغان حجاز 232
1. دل اندر سینه گوید دلبری هست
متاعی آفرین غارتگری هست
عرب خود را به نور مصطفی سوخت از لاهوری ارمغان حجاز 233
1. عرب خود را به نور مصطفی سوخت
چراغ مردهٔ مشرق بر افروخت
خلافت بر مقام ما گواهی است از لاهوری ارمغان حجاز 234
1. خلافت بر مقام ما گواهی است
حرام استنچه بر ما پادشاهی است
در افتد با ملوکیت کلیمی از لاهوری ارمغان حجاز 235
1. در افتد با ملوکیت کلیمی
فقیری بی کلاهی ، بی گلیمی
هنوز اندر جهاندم غلام است از لاهوری ارمغان حجاز 236
1. هنوز اندر جهاندم غلام است
نظامش خام و کارش ناتمام است
محبت از نگاهش پایدار است از لاهوری ارمغان حجاز 237
1. محبت از نگاهش پایدار است
سلوکش عشق و مستی را عیار است
به ملک خویش عثمانی امیر است از لاهوری ارمغان حجاز 238
1. به ملک خویش عثمانی امیر است
دلشگاه و چشم او بصیر است
خنک مردان که سحر او شکستند از لاهوری ارمغان حجاز 239
1. خنک مردان که سحر او شکستند
به پیمان فرنگی دل نبستند
به ترکانرزوئی تازه دادند از لاهوری ارمغان حجاز 240
1. به ترکانرزوئی تازه دادند
بنای کار شان دیگر نهادند