هوای خانه و منزل از اقبال لاهوری زبور عجم 37
1. هوای خانه و منزل ندارم
سر راهم غریب هر دیارم
از چشم ساقی مست شرابم از اقبال لاهوری زبور عجم 38
1. از چشم ساقی مست شرابم
بی می خرابم بی می خرابم
شب من سحر نمودی که از اقبال لاهوری زبور عجم 39
1. شب من سحر نمودی که به طلعت آفتابی
تو به طلعت آفتابی سزد اینکه بی حجابی
درین میخانه ای ساقی از اقبال لاهوری زبور عجم 40
1. درین میخانه ای ساقی ندارم محرمی دیگر
که من شاید نخستین آدمم از عالمی دیگر
بجهان دردمندان از اقبال لاهوری زبور عجم 41
1. بجهان دردمندان تو بگو چه کار داری
تب و تاب ما شناسی دل بی قرار داری
اگر نظاره از خود از اقبال لاهوری زبور عجم 42
1. اگر نظاره از خود رفتگی آرد حجاب اولی
نگیرد با من این سودا بها از بس گران خواهی
نور تو وانمود سپید از اقبال لاهوری زبور عجم 43
1. نور تو وانمود سپید و سیاه را
دریا و کوه و دشت و در و مهر و ماه را
بده آندل که مستی از اقبال لاهوری زبور عجم 44
1. بده آندل که مستی های او از بادهٔ خویش است
بگیر آندل که از خود رفته و بیگانه اندیش است
کف خاکی برگ و سازم از اقبال لاهوری زبور عجم 45
1. کف خاکی برگ و سازم برهی فشانم او را
به امید اینکه روزی بفلک رسانم او را
این دل که مرا دادی از اقبال لاهوری زبور عجم 46
1. این دل که مرا دادی لبریز یقین بادا
این جام جهان بینم روشن تر ازین بادا
رمز عشق تو به ارباب از اقبال لاهوری زبور عجم 47
1. رمز عشق تو به ارباب هوس نتوان گفت
سخن از تاب و تب شعله به خس نتوان گفت
یاد ایامی که خوردم از اقبال لاهوری زبور عجم 48
1. یاد ایامی که خوردم باده ها با چنگ و نی
جام می در دست من مینای می در دست وی