خرامد یار من مستانه هر از حزین لاهیجی غزل 540
1. خرامد یار من مستانه هر راهی دچار آید
مگر یک بار هم از کوچه راه انتظار آید
...
خوشا دمی که مرا دیده از از حزین لاهیجی غزل 541
1. خوشا دمی که مرا دیده از غبار برآید
ز گرد هستیم آن نازنین سوار برآید
...
نسیم حالت آور، پای کوبان، از حزین لاهیجی غزل 542
1. نسیم حالت آور، پای کوبان، تردماغ آمد
به دل ها ذوق دست افشانی گل های باغ آمد
...
پیمانه، گرد کلفت صد ساله از حزین لاهیجی غزل 543
1. پیمانه، گرد کلفت صد ساله می برد
آلودگی، ثلاثهٔ غسّاله می برد
...
بانگی به حریفان فرو رفته از حزین لاهیجی غزل 544
1. بانگی به حریفان فرو رفته صبا زد
گلبن ز نو آراسته شد، مرغ نوا زد
...
کدامین آتشین رخسار گرم از حزین لاهیجی غزل 545
1. کدامین آتشین رخسار گرم خودنمایی شد؟
که اخلاص مغانی ملّتم، در جبهه سایی شد
...
به سنگ حادثه خونم چو پایمال از حزین لاهیجی غزل 546
1. به سنگ حادثه خونم چو پایمال شود
ز وحشتم رگ خارا، رم غزال شود
...
ز نخجیر دلیرم غمزهٔ صیاد از حزین لاهیجی غزل 547
1. ز نخجیر دلیرم غمزهٔ صیاد می لرزد
ز جان سخت من این دشنهٔ فولاد می لرزد
...
نه هرکه طبل و علم ساخت سروری از حزین لاهیجی غزل 548
1. نه هرکه طبل و علم ساخت سروری داند
نه هر که تاخت به لشکر سکندری داند
...
زاهد از حلقهٔ ما چون دگران از حزین لاهیجی غزل 549
1. زاهد از حلقهٔ ما چون دگران برخیزد
کف زنان، جامه دران، رقص کنان برخیزد
...
بهار جلوه چون ره برگلستان از حزین لاهیجی غزل 550
1. بهار جلوه چون ره برگلستان تو اندازد
صبا زان طرّه، سنبل درگریبان تو اندازد
...
شراب اشک تلخم، چاشنی از از حزین لاهیجی غزل 551
1. شراب اشک تلخم، چاشنی از نقل تر گیرد
گر آن شیرین پسر، بادام چشمم در شکر گیرد
...