چراغ روی تو را شمع گشت پروانه از حافظ غزل 427
1. چراغ روی تو را شمع گشت پروانه
مرا ز حال تو با حال خویش پروا نه
سحرگاهان که مخمور شبانه از حافظ غزل 428
1. سحرگاهان که مخمور شبانه
گرفتم باده با چنگ و چغانه
ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می از حافظ غزل 429
1. ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می
طامات تا به چند و خرافات تا به کی
به صوت بلبل و قمری اگر ننوشی می از حافظ غزل 430
1. به صوت بلبل و قمری اگر ننوشی می
علاج کی کنمت آخرالدواء الکی
لبش می‌بوسم و در می‌کشم می از حافظ غزل 431
1. لبش می‌بوسم و در می‌کشم می
به آب زندگانی برده‌ام پی
مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی از حافظ غزل 432
1. مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی
ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی از حافظ غزل 433
1. ای که بر ماه از خط مشکین نقاب انداختی
لطف کردی سایه‌ای بر آفتاب انداختی
ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی از حافظ غزل 434
1. ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
وان گه برو که رستی از نیستی و هستی
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی از حافظ غزل 435
1. با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
تا بی‌خبر بمیرد در درد خودپرستی
آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی از حافظ غزل 436
1. آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی
گردون ورق هستی ما درننوشتی
ای قصه بهشت ز کویت حکایتی از حافظ غزل 437
1. ای قصه بهشت ز کویت حکایتی
شرح جمال حور ز رویت روایتی