ای دل مباش یک دم خالی ز عشق از حافظ شیرازی غزل 434

1 ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی وان گه برو که رستی از نیستی و هستی

2 گر جان به تن ببینی مشغول کار او شو هر قبله‌ای که بینی بهتر ز خودپرستی

3 با ضعف و ناتوانی همچون نسیم خوش باش بیماری اندر این ره بهتر ز تندرستی

4 در مذهب طریقت خامی نشان کفر است آری طریق دولت چالاکی است و چستی

5 تا فضل و عقل بینی بی‌معرفت نشینی یک نکته‌ات بگویم خود را مبین که رستی

6 در آستان جانان از آسمان میندیش کز اوج سربلندی افتی به خاک پستی

7 خار ار چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی

8 صوفی پیاله پیما حافظ قرابه پرهیز ای کوته آستینان تا کی درازدستی