خنک نسیم معنبر شمامه‌ای دلخواه از حافظ غزل 416
1. خنک نسیم معنبر شمامه‌ای دلخواه
که در هوای تو برخاست بامداد پگاه
عیشم مدام است از لعل دلخواه از حافظ غزل 417
1. عیشم مدام است از لعل دلخواه
کارم به کام است الحمدلله
گر تیغ بارد در کوی آن ماه از حافظ غزل 418
1. گر تیغ بارد در کوی آن ماه
گردن نهادیم الحکم لله
وصال او ز عمر جاودان به از حافظ غزل 419
1. وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به
ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه از حافظ غزل 420
1. ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته‌ای یعنی چه
در سرای مغان رفته بود و آب زده از حافظ غزل 421
1. در سرای مغان رفته بود و آب زده
نشسته پیر و صلایی به شیخ و شاب زده
ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای از حافظ غزل 422
1. ای که با سلسله زلف دراز آمده‌ای
فرصتت باد که دیوانه نواز آمده‌ای
دوش رفتم به در میکده خواب‌آلوده از حافظ غزل 423
1. دوش رفتم به در میکده خواب‌آلوده
خرقه تردامن و سجاده شراب‌آلوده
از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای از حافظ غزل 424
1. از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای
آرام جان و مونس قلب رمیده‌ای
دامن کشان همی‌شد در شرب زرکشیده از حافظ غزل 425
1. دامن کشان همی‌شد در شرب زرکشیده
صد ماه رو ز رشکش جیب قصب دریده
از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه از حافظ غزل 426
1. از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
انی رایت دهرا من هجرک القیامه