ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن از حافظ غزل 394
1. ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
خال و خط تو مرکز حسن و مدار حسن
گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن از حافظ غزل 395
1. گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن
صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن از حافظ غزل 396
1. صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
دور فلک درنگ ندارد شتاب کن
ز در درآ و شبستان ما منور کن از حافظ غزل 397
1. ز در درآ و شبستان ما منور کن
هوای مجلس روحانیان معطر کن
ای نور چشم من سخنی هست گوش کن از حافظ غزل 398
1. ای نور چشم من سخنی هست گوش کن
چون ساغرت پر است بنوشان و نوش کن
کرشمه‌ای کن و بازار ساحری بشکن از حافظ غزل 399
1. کرشمه‌ای کن و بازار ساحری بشکن
به غمزه رونق و ناموس سامری بشکن
بالابلند عشوه گر نقش باز من از حافظ غزل 400
1. بالابلند عشوه گر نقش باز من
کوتاه کرد قصه زهد دراز من
چون شوم خاک رهش دامن بیفشاند ز من از حافظ غزل 401
1. چون شوم خاک رهش دامن بیفشاند ز من
ور بگویم دل بگردان رو بگرداند ز من
نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین از حافظ غزل 402
1. نکته‌ای دلکش بگویم خال آن مه رو ببین
عقل و جان را بسته زنجیر آن گیسو ببین
شراب لعل کش و روی مه جبینان بین از حافظ غزل 403
1. شراب لعل کش و روی مه جبینان بین
خلاف مذهب آنان جمال اینان بین
می‌فکن بر صف رندان نظری بهتر از این از حافظ غزل 404
1. می‌فکن بر صف رندان نظری بهتر از این
بر در میکده می کن گذری بهتر از این