بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم از حافظ غزل 372
1. بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم
کز بهر جرعه‌ای همه محتاج این دریم
خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم از حافظ غزل 373
1. خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم
شطح و طامات به بازار خرافات بریم
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم از حافظ غزل 374
1. بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم از حافظ غزل 375
1. صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم
وین نقش زرق را خط بطلان به سر کشیم
دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم از حافظ غزل 376
1. دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم
ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم از حافظ غزل 377
1. ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم
ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم از حافظ غزل 378
1. ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم
سرم خوش است و به بانگ بلند می‌گویم از حافظ غزل 379
1. سرم خوش است و به بانگ بلند می‌گویم
که من نسیم حیات از پیاله می‌جویم
بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم از حافظ غزل 380
1. بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم
که من دلشده این ره نه به خود می‌پویم
گر چه ما بندگان پادشهیم از حافظ غزل 381
1. گر چه ما بندگان پادشهیم
پادشاهان ملک صبحگهیم
فاتحه‌ای چو آمدی بر سر خسته‌ای بخوان از حافظ غزل 382
1. فاتحه‌ای چو آمدی بر سر خسته‌ای بخوان
لب بگشا که می‌دهد لعل لبت به مرده جان