گر از این منزل ویران به سوی خانه روم از حافظ غزل 360
1. گر از این منزل ویران به سوی خانه روم
دگر آن جا که روم عاقل و فرزانه روم
آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم از حافظ غزل 361
1. آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
خاک می‌بوسم و عذر قدمش می‌خواهم
دیدار شد میسر و بوس و کنار هم از حافظ غزل 362
1. دیدار شد میسر و بوس و کنار هم
از بخت شکر دارم و از روزگار هم
دردم از یار است و درمان نیز هم از حافظ غزل 363
1. دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم
ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم از حافظ غزل 364
1. ما بی غمان مست دل از دست داده‌ایم
همراز عشق و همنفس جام باده‌ایم
عمریست تا به راه غمت رو نهاده‌ایم از حافظ غزل 365
1. عمریست تا به راه غمت رو نهاده‌ایم
روی و ریای خلق به یک سو نهاده‌ایم
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم از حافظ غزل 366
1. ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم
فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم از حافظ غزل 367
1. فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
که حرام است می آن جا که نه یار است ندیم
خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم از حافظ غزل 368
1. خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم
به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم
ما ز یاران چشم یاری داشتیم از حافظ غزل 369
1. ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم
صلاح از ما چه می‌جویی که مستان را صلا گفتیم از حافظ غزل 370
1. صلاح از ما چه می‌جویی که مستان را صلا گفتیم
به دور نرگس مستت سلامت را دعا گفتیم
ما درس سحر در ره میخانه نهادیم از حافظ غزل 371
1. ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم