چرا نه در پی عزم دیار خود از حافظ شیرازی غزل 337
1. چرا نه در پی عزم دیار خود باشم
چرا نه خاک سر کوی یار خود باشم
من دوستدار روی خوش و موی از حافظ شیرازی غزل 338
1. من دوستدار روی خوش و موی دلکشم
مدهوش چشم مست و می صاف بی‌غشم
خیال روی تو چون بگذرد به از حافظ شیرازی غزل 339
1. خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم
دل از پی نظر آید به سوی روزن چشم
من که از آتش دل چون خم می از حافظ شیرازی غزل 340
1. من که از آتش دل چون خم می در جوشم
مهر بر لب زده خون می‌خورم و خاموشم
گر من از سرزنش مدعیان اندیشم از حافظ شیرازی غزل 341
1. گر من از سرزنش مدعیان اندیشم
شیوه مستی و رندی نرود از پیشم
حجاب چهره جان می‌شود غبار از حافظ شیرازی غزل 342
1. حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم
خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم
چل سال بیش رفت که من لاف از حافظ شیرازی غزل 343
1. چل سال بیش رفت که من لاف می‌زنم
کز چاکران پیر مغان کمترین منم
عمریست تا من در طلب هر روز از حافظ شیرازی غزل 344
1. عمریست تا من در طلب هر روز گامی می‌زنم
دست شفاعت هر زمان در نیک نامی می‌زنم
بی تو ای سرو روان با گل و از حافظ شیرازی غزل 345
1. بی تو ای سرو روان با گل و گلشن چه کنم
زلف سنبل چه کشم عارض سوسن چه کنم
من نه آن رندم که ترک شاهد از حافظ شیرازی غزل 346
1. من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم
محتسب داند که من این کارها کمتر کنم
صنما با غم عشق تو چه تدبیر از حافظ شیرازی غزل 347
1. صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم
تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم