سبت سلمی بصدغیها فؤادی از حافظ شیرازی غزل 438
1. سبت سلمی بصدغیها فؤادی
و روحی کل یوم لی ینادی
دیدم به خواب دوش که ماهی از حافظ شیرازی غزل 439
1. دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی
کز عکس روی او شب هجران سر آمدی
سحر با باد می‌گفتم حدیث از حافظ شیرازی غزل 440
1. سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی
چه بودی ار دل آن ماه مهربان از حافظ شیرازی غزل 441
1. چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی
که حال ما نه چنین بودی ار چنان بودی
به جان او که گرم دسترس به از حافظ شیرازی غزل 442
1. به جان او که گرم دسترس به جان بودی
کمینه پیشکش بندگانش آن بودی
چو سرو اگر بخرامی دمی به از حافظ شیرازی غزل 443
1. چو سرو اگر بخرامی دمی به گلزاری
خورد ز غیرت روی تو هر گلی خاری
شهریست پرظریفان و از هر از حافظ شیرازی غزل 444
1. شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
یاران صلای عشق است گر می‌کنید کاری
تو را که هر چه مراد است در از حافظ شیرازی غزل 445
1. تو را که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری
صبا تو نکهت آن زلف مشک بو از حافظ شیرازی غزل 446
1. صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داری
به یادگار بمانی که بوی او داری
بیا با ما مورز این کینه از حافظ شیرازی غزل 447
1. بیا با ما مورز این کینه داری
که حق صحبت دیرینه داری
ای که در کوی خرابات مقامی از حافظ شیرازی غزل 448
1. ای که در کوی خرابات مقامی داری
جم وقت خودی ار دست به جامی داری
ای که مهجوری عشاق روا می‌داری از حافظ شیرازی غزل 449
1. ای که مهجوری عشاق روا می‌داری
عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری