ببرد از من قرار و طاقت و از حافظ شیرازی غزل 282
1. ببرد از من قرار و طاقت و هوش
بت سنگین دل سیمین بناگوش
سحر ز هاتف غیبم رسید مژده از حافظ شیرازی غزل 283
1. سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش
که دور شاه شجاع است می دلیر بنوش
هاتفی از گوشه میخانه دوش از حافظ شیرازی غزل 284
1. هاتفی از گوشه میخانه دوش
گفت ببخشند گنه می بنوش
در عهد پادشاه خطابخش جرم از حافظ شیرازی غزل 285
1. در عهد پادشاه خطابخش جرم پوش
حافظ قرابه کش شد و مفتی پیاله نوش
دوش با من گفت پنهان کاردانی از حافظ شیرازی غزل 286
1. دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش
ای همه شکل تو مطبوع و همه از حافظ شیرازی غزل 287
1. ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش
دلم از عشوه شیرین شکرخای تو خوش
کنار آب و پای بید و طبع شعر از حافظ شیرازی غزل 288
1. کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش
معاشر دلبری شیرین و ساقی گلعذاری خوش
مجمع خوبی و لطف است عذار از حافظ شیرازی غزل 289
1. مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش
لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش
دلم رمیده شد و غافلم من از حافظ شیرازی غزل 290
1. دلم رمیده شد و غافلم من درویش
که آن شکاری سرگشته را چه آمد پیش
ما آزموده‌ایم در این شهر از حافظ شیرازی غزل 291
1. ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش
قسم به حشمت و جاه و جلال از حافظ شیرازی غزل 292
1. قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع
که نیست با کسم از بهر مال و جاه نزاع