منم که دیده به دیدار دوست کردم باز از حافظ غزل 259
1. منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز
ای سرو ناز حسن که خوش می‌روی به ناز از حافظ غزل 260
1. ای سرو ناز حسن که خوش می‌روی به ناز
عشاق را به ناز تو هر لحظه صد نیاز
درآ که در دل خسته توان درآید باز از حافظ غزل 261
1. درآ که در دل خسته توان درآید باز
بیا که در تن مرده روان درآید باز
حال خونین دلان که گوید باز از حافظ غزل 262
1. حال خونین دلان که گوید باز
وز فلک خون خم که جوید باز
بیا و کشتی ما در شط شراب انداز از حافظ غزل 263
1. بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز
خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز از حافظ غزل 264
1. خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز
برنیامد از تمنای لبت کامم هنوز از حافظ غزل 265
1. برنیامد از تمنای لبت کامم هنوز
بر امید جام لعلت دُردی آشامم هنوز
دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز از حافظ غزل 266
1. دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز
ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس از حافظ غزل 267
1. ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس
بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفس
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس از حافظ غزل 268
1. گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس
دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس از حافظ غزل 269
1. دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس
نسیم روضه شیراز پیک راهت بس
درد عشقی کشیده‌ام که مپرس از حافظ غزل 270
1. درد عشقی کشیده‌ام که مپرس
زهر هجری چشیده‌ام که مپرس