ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر از حافظ غزل 248
1. ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر
زار و بیمار غمم راحت جانی به من آر
ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار از حافظ غزل 249
1. ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار
روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر از حافظ غزل 250
1. روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر
خرمن سوختگان را همه گو باد ببر
شب وصل است و طی شد نامه هجر از حافظ غزل 251
1. شب وصل است و طی شد نامه هجر
سلام فیه حتی مطلع الفجر
گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر از حافظ غزل 252
1. گر بود عمر به میخانه رسم بار دگر
بجز از خدمت رندان نکنم کار دگر
ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر از حافظ غزل 253
1. ای خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
بازآ که ریخت بی گل رویت بهار عمر
دیگر ز شاخ سرو سهی بلبل صبور از حافظ غزل 254
1. دیگر ز شاخ سرو سهی بلبل صبور
گلبانگ زد که چشم بد از روی گل به دور
یوسف گم گشته بازآید به کنعان، غم مخور از حافظ غزل 255
1. یوسف گم گشته بازآید به کنعان، غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان، غم مخور
نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر از حافظ غزل 256
1. نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر
هر آنچه ناصح مشفق بگویدت بپذیر
روی بنما و مرا گو که ز جان دل برگیر از حافظ غزل 257
1. روی بنما و مرا گو که ز جان دل برگیر
پیش شمع آتش پروانه به جان گو درگیر
هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز از حافظ غزل 258
1. هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز
ز روی صدق و صفا گشته با دلم دمساز